آیات ناهیه از عمل به ظنیکی از ادلّه قرآنى منع از عمل به ظن ،آیات ناهیه از عمل به ظن است. ۱ - توضیح آیات ناهیه از عمل به ظنمنظور از آیات ناهیه از عمل به ظن،آیاتی است که بر حرمت " عمل به ظن " دلالت مى کند و برخى از اصولیون در اين مورد به آنها تمسک نموده اند ، مانند : ۱- آیه " قل ء الله أذن لکم ام على الله تفترون... " که دلالت مي کند بر اين که اسناد دادن چيزى به خداوند که او به آن اذن نداده ـ مجوز ندارد ـ از روي ظن و گمان ، افترا است و افترا بستن بر خداوند از گناهان بزرگ و حرام است . ۲- آيه " ان الظن لا يغنى من الحق شيئا... " که دلالت مي کند بر اين که بايد به " حق " تمسک جست و راه رسيدن به حق - احکام واقعى موجود در لوح محفوظ - تمسک به علم است ظن انسان را از علم بى نياز نمى کند . ۳- آيه " لا تقف ما ليس لک به علم ... ؛ از آن چه که به آن علم نداريد، پيروى نکنيد" ۴- آيه " ان يتبعون الا الظن و ان هم الا يخرصون... ؛ آنها تنها از گمان پيروى مى نمايند و تخمين و حدس واهى مى زنند". خداوند در اين آيه ، پيامبر (ص) را از پيروى چنين کسانى نهى کرده است . ۲ - مستندات مقالهفاضل لنكراني ، محمد ، سيرى كامل دراصول فقه ، ج ۱۰ ، ص ۱۸۷ انصارى ، مرتضى بن محمدامين ، فرائدالاصول ، ج ۱ ، ص ۵۲و۴۹ انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائدالاصول، ج ۱، ص ۱۲۵ ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی |